Η Ντόρτμουντ πέταξε εκτός τη «Βασίλισσα» Ρεάλ, ενώ η Μπάγερν τελείωσε το δύο παιχνίδια με την Μπαρτσελόνα με συνολικό σκορ 7-0, καθώς διέσυρε τους Μπλαουγκράνα τόσο στο Μόναχο (4-0), όσο και στο δεύτερο παιχνίδι στη Βαρκελώνη (0-3).
«Το να κερδίσει, λοιπόν, η Μπαρτσελόνα την Μπάγερν στον σημερινό ημιτελικό του Champions League σίγουρα δεν θα λύσει τα προβλήματα της Ισπανίας», εγράφε πριν τον αγώνα ο Φρανσέσκ Τόμας στην Guardian, «αλλά σίγουρα θα προκαλέσει την αναγκαία αναπτέρωση του ηθικού των εκατομμυρίων Ισπανών που έχουν δει την ζωή τους να χειροτερεύει αναπάντεχα».
Για τους ποδοσφαιριστές των τεσσάρων ομάδων με τους τεράστιους μισθούς των εκατομμυρίων η κοινωνικοοικονομική διάσταση που έδωσαν οι οπαδοί και οι αναλυτές τις τελευταίες εβδομάδες μικρή σημασία έχει. Ωστόσο, πέρα από τις όποιες υπερβολές, σε αυτές τις δύο ποδοσφαιρικές μάχες αντικατοπτρίζεται μια μεγάλη αλήθεια και αυτή είναι η δικαίωση του γερμανικού ποδοσφαιρικού μοντέλου που εφαρμόστηκε εδώ και περίπου μια δεκαετία και είχε ως αποτέλεσμα να γεννηθεί το ποδόσφαιρο της Γερμανίας από τις στάχτες του.
Πολλές ομάδες στην Ευρώπη έχουν ξοδέψει εκατοντάδες εκατομμύρια τα τελευταία χρόνια, όπως απαιτούσε και απαιτεί η «βιομηχανία θεάματος» που λέγεται ποδόσφαιρο. Οι Γερμανοί είχαν ασκήσει επανειλημμένα κριτική σε αυτό το μοντέλο, σε πολλές περιπτώσεις γιατί δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν και σε άλλες γιατί οι επιλογές τους δεν ήταν οι κατάλληλες. Οι γερμανικές ομάδες, σύλλογοι και εθνική, είχαν βρεθεί για αρκετά χρόνια σε ανυποληψία στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Σίγουρα και οι γερμανικές ομάδες επιχείρησαν κατά καιρούς να φτιάξουν ομάδες δίνοντας μεγάλα ποσά για να αγοράσουν έτοιμους ποδοσφαιριστές από ξένα πρωταθλήματα, ωστόσο από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, όπως έχουν επισημάνει πολλοί ποδοσφαιρικοί σχολιαστές και αρθρογράφοι το τελευταίο διάστημα, οι μεγαλύτερες «επενδύσεις» έγιναν στο τομέα των ακαδημιών. Επίσης στην άνοδο των γερμανικών ομάδων, και της εθνικής ομάδας της χώρας, βοήθησαν και οι μετανάστες, πολλοί εκ των οποίων γεννήθηκαν, και άλλοι μεγάλωσαν, στη χώρα.
Ενδεικτικό είναι πως από τους 23 ποδοσφαιριστές της εθνικής ομάδας της Γερμανίας στο τελευταίο Μουντιάλ, πάνω από 10 ήταν μετανάστες (πολωνικής, τουρκικής κ.α. καταγωγής), οι οποίοι ενσωματώθηκαν στην ποδοσφαιρική κουλτούρα, αλλά ταυτόχρονα την εξέλιξαν δίνοντας της στοιχεία που μέχρι τότε δεν είχε.
Αυτό το πλάνο βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και πάνω από μια δεκαετία. Η Γερμανία έχει επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια στις ποδοσφαιρικές υποδομές, ενώ κάθε γερμανικός σύλλογος δαπανά ετησίως πολλά χρήματα για τις ακαδημίες του.
Το αποτέλεσμα είναι ο τελικός της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης του Champions League το 2013 να είναι μια καθαρά γερμανική υπόθεση. Η Μπάγερν Μονάχου και η Μπορούσια Ντόρτμουντ θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους στον τελικό. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης που στον τελικό θα βρεθούν δύο γερμανικές ομάδες και σίγουρα ο πρώην Άγγλος διεθνής ποδοσφαιριστής Γκάρι Λίνεκερ, και νυν σχολιαστής, θα επιβεβαιωθεί. «Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που παίζεται από 22 ανθρώπους και στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί».
Πηγή: TVXS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου