Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το πλαστικό χρήμα

Η πιστωτική κάρτα είναι μέσο πληρωμών και όχι μέσο πίστωσης. Αυτή τη βασική αρχή θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους όλοι οι καταναλωτές πριν εκδώσουν πιστωτική κάρτα, αλλά και μετά, κατά τη χρήση της. Μια άλλη συμβουλή που δίνουν οι καταναλωτικές οργανώσεις είναι ότι οι μηνιαίες δόσεις όλων των δανείων δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 30% των μηνιαίων εισοδημάτων.

Κατ’ αρχάς πριν από την έκδοση πιστωτικής κάρτας, καλό είναι καταναλωτές να κάνουν πρώτα μια έρευνα αγοράς στις τράπεζες, προκειμένου να εξασφαλίσουν τους καλύτερους δυνατούς όρους. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνουν στις συμβάσεις και ειδικά στα λεγόμενα «ψιλά γράμματα» πριν υπογράψουν.

Οι κάτοχοι πιστωτικών καρτών θα πρέπει στη συνέχεια να προσέχουν εάν ο μηνιαίος λογαριασμός που λαμβάνουν αναφέρει και τη συνολική ετήσια πραγματική επιβάρυνση (ΣΕΠΠΕ) και όχι μόνο το ονομαστικό επιτόκιο. Επίσης, όταν και όπου πληρώνουν με πιστωτική κάρτα πρέπει να προσέχουν για τι ποσά υπογράφουν, να ζητούν αντίγραφο του χρεωστικού δελτίου και να το κρατούν έτσι ώστε όταν λαμβάνουν τον μηνιαίο λογαριασμό να μπορούν να αντιπαραβάλλουν τα στοιχεία.

Σημείο-κλειδί για την αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων είναι η εμπρόθεσμη εξόφληση των λογαριασμών, διότι αλλιώς επιβάλλονται τόκοι υπερημερίας.

Ωστόσο, ειδικά λόγω της αλόγιστης χρήσης πιστωτικών καρτών που παρατηρήθηκε τα προηγούμενα χρόνια και της μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος που αντιμετωπίζουν τώρα τα νοικοκυριά υπάρχουν διάφορες λύσεις αναχρηματοδότησης που παρέχουν οι τράπεζες για τη ρύθμιση των οφειλών. Αυτές είναι:

1. Προγράμματα μεταφοράς υπολοίπου. Μέσω των προγραμμάτων μεταφοράς υπολοίπου στις πιστωτικές κάρτες μπορεί κάποιος να εξοφλήσει όλα του τα χρέη σε κάρτες. Αυτό επιτυγχάνεται με τη μεταφορά του συγκεκριμένου υπολοίπου του από τράπεζα σε τράπεζα, π.χ. ανά εξάμηνο. Σε αντίθεση με το παρελθόν, ωστόσο, η μεταφορά υπολοίπων δεν γίνεται πλέον με μηδενικό επιτόκιο. Οι προϋποθέσεις είναι πιο αυστηρές και τα επιτόκια στα προγράμματα μεταφοράς υπολοίπου διαμορφώνονται στο 9% κατά μέσο όρο.

2. Μεταφορά οφειλών σε καταναλωτικό δάνειο. Ο κάτοχος της κάρτας μπορεί να μεταφέρει την οφειλή του σε καταναλωτικό δάνειο. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζει χαμηλότερο επιτόκιο και μειώνει τους τόκους, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις πετυχαίνει μείωση των δόσεών του.

3. Συγκέντρωση σε ένα δάνειο. Εάν ο δανειολήπτης έχει οφειλές από καταναλωτικά δάνεια, προσωπικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες μπορεί να τα συγκεντρώσει όλα σε ένα νέο δάνειο. Σε αυτή την περίπτωση ο δανειολήπτης επιτυγχάνει επιμήκυνση της αποπληρωμής των οφειλών του και χαμηλότερη μηνιαία δόση.

4. Συγκέντρωση σε ένα δάνειο με προσημείωση ακινήτου. Σε αυτή την περίπτωση ο δανειολήπτης και πάλι συγκεντρώνει σε ένα δάνειο τις οφειλές του από διάφορα άλλα δάνεια και πιστωτικές κάρτες. Με την προσημείωση ακινήτου ωστόσο επιμηκύνεται ακόμη περισσότερο η περίοδος αποπληρωμής των οφειλών, ενώ παράλληλα το επιτόκιο μειώνεται ακόμη περισσότερο με συνέπεια οι μηνιαίες δόσεις να είναι πλέον πολύ χαμηλές.

Πηγή: Καθημερινή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...