Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Θέματα ΑΟΘ Πανελληνίων Εξετάσεων Γενικών Ημερήσιων και Εσπερινών Λυκείων 2010

Στους παρακάτω συνδέσμους δείτε τα θέματα των Αρχών Οικονομικής Θεωρίας ημερήσιων και εσπερινών Γενικών Λυκείων των Πανελληνίων Εξετάσεων 2010:

ΑΟΘ Εσπερινών Λυκείων 2010

ΑΟΘ Ημερήσιων Λυκείων 2010

Παρακαλώ σχολιάστε τα θέματα.

Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Οι Λετονοί δικαστές κρίνουν αντισυνταγματικά τα μέτρα του ΔΝΤ για το ασφαλιστικό

Η ακύρωση του αντιασφαλιστικού νόμου της κυβέρνησης της Λετονίας, ο οποίος ψηφίσθηκε κατ' επιταγήν της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου πριν από λίγους μήνες, ανοίγει τον δρόμο για δικαστική ανατροπή των αντίστοιχων νομοθετημάτων που προωθούνται εσπευσμένα και στην Ελλάδα.

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Λετονίας κατήργησε τον περασμένο Δεκέμβριο ως αντισυνταγματικές τις διατάξεις που επέβαλλαν μαζικές περικοπές συντάξεων από 10% έως και 70%, οι οποίες είχαν θεσπιστεί στο όνομα της «σωτηρίας του ασφαλιστικού συστήματος».

«Οι διεθνείς δεσμεύσεις που αναλαμβάνουν οι κρατικές Αρχές (υπουργικό συμβούλιο) απέναντι σε διεθνείς δανειστές δεν είναι ικανές από μόνες τους να δικαιολογήσουν οποιονδήποτε περιορισμό θεμελιωδών δικαιωμάτων», αποφάσισαν οι Λετονοί δικαστές, υπογραμμίζοντας ότι «θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών τα οποία στηρίζονται στο Σύνταγμα είναι υποχρεωτικά για τον νομοθέτη, ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση του κράτους». Το άρθρο 109 του λετονικού Συντάγματος προβλέπει ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα κοινωνικής ασφάλισης λόγω ηλικίας, ατυχήματος, ανεργίας κ.ά.

Οι Λετονοί δικαστές δέχονται ότι το κράτος έχει τη δυνατότητα επιλογών για τη σωτηρία του ασφαλιστικού συστήματος., όμως, τα μέτρα που λαμβάνει πρέπει να είναι επαρκώς τεκμηριωμένα, να μην παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας και να μην καταργούν δικαιώματα που είχαν ήδη παραχωρηθεί στους πολίτες.

«Το λετονικό δικαστήριο έκρινε αντίθετες με τη δημοκρατική αρχή και την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας τις δημοσιονομικές συμφωνίες της χώρας με τους διεθνείς δανειστές της (ΔΝΤ και Ε.Ε.). Οι συμφωνίες αυτές, όπως και στη χώρα μας, δεν μπορούν να χρησιμεύουν ως επιχείρημα για περιορισμό θεμελιωδών δικαιωμάτων», σχολίασε στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία ο καθηγητής του Εργατικού Δικαίου, Αλ. Μητρόπουλος.

«...Οι κεκτημένες εγγυήσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων δεν εκποιούνται. Η δε τήρησή τους διασφαλίζεται τελικώς από τους δικαστές, η ανεξαρτησία και η συνταγματική νομιμοποίηση των οποίων αποδεσμεύουν τις αποφάσεις τους από τη στάθμιση του πολιτικού κόστους... Ο αποτελεσματικός δικαστικός έλεγχος των εθνικών μέτρων εφαρμογής των προγραμμάτων διαρθρωτικής προσαρμογής του ΔΝΤ δεν είναι a priori ασυμβίβαστος με την υλοποίηση εαυτών των προγραμμάτων, όπως συνάγεται από πρόσφατη (Μάρτιος) έκθεση του ΔΝΤ για τη Λετονία. Ο εθνικός δικαστής έχει έναν κρίσιμο ρόλο ως προς την υλοποίηση αυτή, καθώς, τη στιγμή που θέτει όρια στην αποδοχή των υποδείξεων του ΔΝΤ, μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στον εξορθολογισμό και στη βελτίωση των σχετικών κρατικών επιλογών» σημειώνει μεταξύ άλλων σε σχόλιό του για την απόφαση των Λετονών δικαστών, στην εφημερίδα Δημοσίου Δικαίου, ο καθηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών, Κ. Γιαννακόπουλος.

Πηγή: tvxs

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Κανόνες Οικονομίας και στο ποδόσφαιρο!

Επαναστατικό σχέδιο για την περικοπή των υπέρογκων ποσών που δαπανώνται στο ποδόσφαιρο, εκπόνησε η UEFA και ενέκρινε ομόφωνα η εκτελεστική της επιτροπή στη Νιόν. Πρόκειται για το σχέδιο "Οικονομικό Fair Play", το οποίο "αναγκάζει" τους Ευρωπαϊκούς συλλόγους να έχουν έξοδα ανάλογα με το έσοδά τους. Με άλλα λόγια, να ξοδεύουν μόνο απ' όσα εξοικονομούν!

"Οι νέοι κανονισμοί τελικώς εγκρίθηκαν ομόφωνα. Ο βασικός κανόνας είναι η απαίτηση για break even (σ.σ. ισορροπία εσόδων-εξόδων), με περίοδο προσαρμογής τριών ετών. Σίγουρα δεν θα το 'καταπιούν' εύκολα όλοι, αλλά καταλαβαίνουν ότι είναι απαραίτητο" είπε ο γενικός γραμματέας της UEFA, Τζιάνι Ινφαντίνο.

Πριν από μερικούς μήνες, ο ίδιος είχε δηλώσει πως το 50% των Ευρωπαϊκών συλλόγων παρουσιάζουν αρνητικούς ισολογισμούς, ενώ το 20% έχει πολύ μεγάλες απώλειες. "Αν κάποιοι σύλλογοι θέλουν να ξοδεύουν 50,60 ή 70 εκατομμύρια ευρώ, γιατί όχι; Αρκεί βέβαια τα χρήματα αυτά να προέρχονται από τα έσοδά τους" διευκρίνισε ο Ινφαντίνο.

Ετσι, από την αγωνιστική περίοδο 2014-2015 όποιος σύλλογος δεν παρουσιάζει κέρδη στον ισολογισμό του θα χάνει το δικαίωμα συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Η UEFA έδωσε στη δημοσιότητα μερικά βασικά στοιχεία του "Οικονομικού Fair Play", τα οποία συνοψίζονται στα εξής:

ΣΚΟΠΟΣ: Να σταματήσει η αλόγιστη δαπάνη των συλλόγων και να σταματήσουν οι πλούσιοι ευεργέτες να εφοδιάζουν με ρευστό τις ομάδες. Η πρακτική αυτή διατάραξε σε πολύ μεγάλο βαθμό τη μεταγραφική αγορά και εκτόξευσε στα ύψη τις αμοιβές των παικτών. Οι σύλλογοι θα πρέπει να μάθουν να ζουν, διασφαλίζοντας ότι τα έξοδά τους δεν θα είναι περισσότερα από τα έσοδα.

ΝΕΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ: Οταν θα τεθούν σε πλήρη εφαρμογή, στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις θα μετέχουν μόνο σύλλογοι οι οποίοι παρουσιάζουν κέρδη, δηλαδή χρήματα που προέρχονται από πηγές όπως: Τηλεοπτικά δικαιώματα, εισιτήρια, χορηγίες και έσοδα από διοργανώσεις (σ.σ. Τσάμπιονς Λιγκ, Γιουρόπα Λιγκ). Επίσης, απαγορεύεται οι σύλλογοι να παρουσιάζουν χρέη προς άλλους συλλόγους, την εφορία, τα τμήματα κοινωνικών υπηρεσιών.

ΕΦΑΡΜΟΓΗ

* Η UEFA δημιούργησε μία ομάδα οικονομικού ελέγχου των συλλόγων, με επικεφαλής τον πρώην πρωθυπουργό του Βελγίου, Ζαν-Λικ Ντεάν, που θα είναι υπεύθυνη για την διεξοδική διερεύνηση των ισολογισμών, αλλά και την εφαρμογή της μεθόδου αδειοδότησης.

* Την 1η Ιουνίου 2011, τίθεται σε εφαρμογή ο κανονισμός που απαγορεύει στους συλλόγους τα χρέη προς άλλους συλλόγους, την εφορία, τα τμήματα κοινωνικών υπηρεσιών.

* Η απαίτηση για break even τίθεται σε εφαρμογή με την κατάθεση των ισολογισμών για το οικονομικό έτος 2012.

* Η σεζόν 2014-15 είναι η πρώτη κατά την οποία θα αποκλείονται από τις Ευρωπαϊκές Διοργανώσεις, σύλλογοι που δεν πληρούν τις προδιαγραφές του Οικονομικού Φερ Πλέι.

ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ

* Οι σύλλογοι θα αξιολογηθούν επί τρία συναπτά έτη. Στο διάστημα αυτό δικαιούνται να έχουν απώλειες, που δεν ξεπερνούν τα 5.000.000 ευρώ, συνολικά στην τριετία.

* Τα χρήματα που επενδύονται στην κατασκευή νέου γηπέδου ή στα τμήματα υποδομών, δεν υπολογίζονται στα έξοδα του Οικονομικού Φερ Πλέι, καθώς στόχος είναι να περιοριστούν οι εξωπραγματικές δαπάνες για αγορές ή αποδοχές ποδοσφαιριστών.

* Οι επενδυτές έχουν το δικαίωμα να ενισχύουν τους συλλόγους έναντι ποσού 45εκ. ευρώ συνολικά, για τις περιόδους 2013/14 και 2014/15. Για τις τρεις επόμενες σεζόν, το ποσό θα μειωθεί στα 30εκ. ευρώ, πάντα στο σύνολο.

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Βιβλιοπρόταση: Το οικονομικό σύστημα και η εξέλιξή του

Κριτική προσέγγιση της παγκοσμιοποίησης που δίνει το έναυσμα για προβληματισμό και διάλογο

Στο επίκεντρο του βιβλίου βρίσκεται η σχέση μεταξύ οικονομικής επιστήμης και οικονομικού συστήματος από την εποχή του μεγάλου άγγλου οικονομολόγου Adam Smith μέχρι και τις μέρες μας. Ο συγγραφέας κινείται σε δύο βασικούς άξονες: καταρχάς παρουσιάζει και αναλύει τις βασικές αρχές και τη μεθοδολογία των κυριότερων οικονομικών θεωριών και στη συνέχεια στρέφεται στις εξελίξεις που συντελούνται στο χώρο της παγκόσμιας οικονομίας τα τελευταία χρόνια υπό την επίδραση του νεοφιλελεύθερου οικονομικού δόγματος.

Με αφετηρία την -από καταβολής της οικονομικής επιστήμης– διαμάχη μεταξύ των σχολών για τη μέθοδο ανάλυσης, αλλά και τη δόμηση και τη λειτουργία του οικονομικού συστήματος, επισημαίνεται πως «οι αντιμαχόμενες σχολές των οικονομολόγων, διεκδικώντας η καθεμιά για τον εαυτό της την οικονομική αλήθεια, δεν κατόρθωσαν να πείσουν συνολικά για την ορθότητα των απόψεών τους», και αυτό γιατί «πίσω από κάθε οικονομική θεωρία υποκρύπτεται κάποια πολιτική ή κοινωνική ιδεολογία». Εδώ θα αναζητήσει ο συγγραφέας και τα αίτια της «τεχνικοποίησης της οικονομικής επιστήμης», με αποτέλεσμα η οικονομική σκέψη, ιδιαίτερα στις μέρες μας, να στερείται κάθε μορφής φιλοσοφικού στοχασμού και να μεταμορφώνεται σε εργαλειακό λόγο, στην υπηρεσία ταξικά προσδιορισμένων οικονομικών και εξουσιαστικών συμφερόντων, μακριά από τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες.

Με επιστημονικά τεκμηριωμένο αλλά και γλαφυρό τρόπο, αποκαλύπτεται ο μύθος της αυτορρυθμιζόμενης ελεύθερης αγοράς και το ιδεολόγημα του «ανταγωνισμού» που επικαλούνται οι κυβερνήσεις των βιομηχανικά αναπτυγμένων χωρών, προκειμένου να νομιμοποιήσουν στη συνείδηση των απλών ανθρώπων την ασυδοσία του πολυεθνικού κεφαλαίου.

Ένα σύγχρονο εγχειρίδιο που διαφωτίζει τον αναγνώστη για τις ιδέες μεγάλων μορφών της Οικονομικής Θεωρίας, όπως ο Marx και ο Keynes, και συγχρόνως τον παρακινεί να σκεφτεί για την πορεία του σύγχρονου ανθρώπου με στόχο την κατάκτηση της πραγματικής ευτυχίας και ευημερίας.

Ο Γιώργος Χατζηκωνσταντίνου είναι καθηγητής του τμήματος Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Eχει διατελέσει αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου της Θράκης, πρόεδρος της Helexpo A.E., πρόεδρος σε διάφορους επιστημονικούς φορείς, ενώ σήμερα είναι επιστημονικός διευθυντής του Κέντρου Επιχειρηματικής και Τεχνολογικής Ανάπτυξης της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Θέματα Αρχών Οργάνωσης και Διοίκησης Ημερησίων και Εσπερινών Γενικών Λυκείων 2010

Στους παρακάτω συνδέσμους δείτε τα θέματα των Αρχών Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων και υπηρεσιών ημερησίων και εσπερινών Γενικών Λυκείων των Πανελλαδικών Εξετάσεων 2010:

ΑΟΔΕ Ημερησίων Γενικών Λυκείων 2010

ΑΟΔΕ Εσπερινών Γενικών Λυκείων 2010

Παρακαλώ, σχολιάστε τα θέματα.

Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Τι είναι το short Selling;

Στο γράφημα της Ναυτεμπορικής, δείτε με πολύ απλό τρόπο πώς λειτουργεί το short selling και με ποιόν τρόπο ο short seller κερδοσκοπεί:

Short Selling

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Ιστορίες χρεοκοπίας 70 χωρών σε 200 χρόνια

Τα υψηλά χρέη οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει μελέτη του Ινστιτούτου Οικονομικών Μελετών των ΗΠΑ (ΝΒΕR) και ύστερα από αυτή τη διαπίστωση, χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Βρετανία θα πρέπει να νιώθουν άβολα. Από την καταγραφή όλων των χρεοκοπιών σε 70 χώρες τους τελευταίους δύο αιώνες το συμπέρασμα είναι σαφές: καμία χώρα με υψηλό δημόσιο και εξωτερικό χρέος δεν απέφυγε την πτώχευση.

Με βάση τα ευρήματα της μελέτης και της καθηγήτριας Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, Κάρμεν Ρέινχαρτ, ο κίνδυνος πτώχευσης της Ελλάδας ήταν προδιαγεγραμμένος από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, καθώς είχε όλα τα «συμπτώματα»: απότομη αύξηση του δανεισμού του ιδιωτικού τομέα, πτώση των δημοσίων εσόδων, μεγάλη αύξηση του χρέους και των ελλειμμάτων. Το μόνο που έλλειπε ήταν το «σκάσιμο» κάποιας φούσκας, που ιστορικά οδηγεί στην «απόλυτη χρεοκοπία» όταν συνυπάρχουν τα παραπάνω. Και για κάποιους ήρθε. Ισως η πιστωτική κρίση (subprime) που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ το 2007 να ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Σύμφωνα με τα κριτήρια της Ρέινχαρτ, τα θεμέλια για μια πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας είχαν μπει από τη δεκαετία του 1980, όταν το δημόσιο χρέος από το 24% εκτινάχθηκε στο 80%. Δηλαδή, σε υψηλότερο επίπεδο από της Βρετανίας σήμερα, που απειλείται με δημοσιονομική κρίση.....

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της Καθημερινής στον παρακάτω σύνδεσμο:

Ιστορίες χρεοκοπίας

Όταν σας προσλαμβάνει...ένας αλγόριθμος υπολογιστή!

Αν κάποτε χαρακτηρίσατε «ρομπότ» κάποιο αφεντικό σας, επειδή ήταν πολύ τυπικός και ψυχρός, ίσως πλησιάζει η ώρα αυτή η λεκτική μεταφορά να γίνει κυριολεξία στην –όχι και τόσο μακρινή- αγορά εργασίας του μέλλοντος.

Ήδη μια αυστραλιανή ηλεκτρονική υπηρεσία εύρεσης εργασίας, που μεσολαβεί μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, καλύπτοντας αιτήσεις τόσο προσφοράς όσο και ζήτησης για θέσεις απασχόλησης, έχει αυτοματοποιήσει τη διαδικασία: ένας εξελιγμένος αλγόριθμος λογισμικού επιτρέπει στο site Freelancer.com να διαλέγει εργαζόμενους-συνεργάτες ελεύθερους επαγγελματίες για συγκεκριμένες θέσεις, να τους προσλαμβάνει, ακόμα και να τους…πληρώνει – όλα αυτά αυτόματα!

«Εδώ και 60 χρόνια, οι άνθρωποι ελέγχουν το λογισμικό, τώρα φθάνουμε στο στάδιο όπου το λογισμικό μπορεί να ελέγχει ανθρώπους», δήλωσε ο εκπρόσωπος του site Ματ Μπάρι, σύμφωνα με το New Scientist.

To Freelancer.com επιτρέπει στο λογισμικό να δημοσιεύει στο διαδίκτυο αγγελίες εύρεσης εργασίας, να αξιολογεί τις ηλεκτρονικές απαντήσεις που παίρνει από τους ενδιαφερόμενους, να τους αναθέτει δουλειές (συνήθως αφορούν τμήματα εργασιών που οι εταιρίες θέλουν να αναθέσουν υπεργολαβικά σε κάποιον τρίτο εξωτερικό συνεργάτη) και, τελικά, να τους πληρώνουν για τη δουλειά που συμφωνήθηκε (outsourcing), χωρίς να μεσολαβήσει καμία ανθρώπινη παρέμβαση σε όλα αυτά.

Άντε μετά να κάνεις συνδικαλισμό ενάντια στους εργοδότες…

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Η διαφήμιση ως είδος πολυτελείας

Ποιος πληρώνει έναν νέο φόρο; Η οικονομική επιστήμη έχει αποδείξει ότι κάθε νέος φόρος που εισπράττεται από το κράτος πληρώνεται τόσο από αυτόν που αγοράζει το προϊόν το οποίο φορολογείται, όσο και από εκείνον που το παράγει. Το ίδιο συμβαίνει και με την Τηλεοπτική Διαφήμιση, η οποία δυστυχώς φορολογείται και πάλι σαν να είναι είδος πολυτελείας, ενώ στην πραγματικότητα αφορά -τόσο από πλευράς αγοραστή, όσο και από πλευράς πωλητή- σε προϊόντα και υπηρεσίες που «αγοράζονται» περισσότερο από τους φτωχότερους πολίτες. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.

Ποια είναι η φορολογική επιβάρυνση της Τηλεοπτικής Διαφήμισης; Τώρα με την εκ νέου επιβολή του 20%, η φορολογική επιβάρυνση φτάνει αν δεν ξεπερνά το 60%. Έχουμε 20% το νέο φόρο, 23% τον αυξημένο ΦΠΑ και σχεδόν άλλο τόσο το αγγελιόσημο, που είναι στο μεγαλύτερο μέρος του φόρος υπέρ τρίτων, μια που οι περισσότεροι εργαζόμενοι των καναλιών είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ.

Ποιοι καλούνται να πληρώσουν τους φόρους αυτούς; Όσοι καταναλώνουν προϊόντα μαζικής κατανάλωσης (από coca cola μέχρι απορρυπαντικά), πληρώνουν μέσα στην τιμή του προϊόντος ένα κόστος Διαφήμισης. Το κόστος αυτό αποτελεί πολύ μεγαλύτερο τμήμα των εισοδημάτων των φτωχών, που διαθέτουν πολύ μεγάλο μέρος του εισοδήματός τους σε προϊόντα που διαφημίζονται στην τηλεόραση, παρά των πλουσίων που αγοράζουν πολύ περισσότερα κεφαλαιουχικά αγαθά (σπίτια, αυτοκίνητα, σκάφη κ.λπ.) και είδη πολυτελείας, ενώ σημαντικό μέρος του εισοδήματός τους καταλήγει στην αποταμίευση. Συνεπώς ο τηλεοπτικός φόρος στη Διαφήμιση, από πλευράς του κόστους που πληρώνει ο διαφημιζόμενος, είναι ένας αντιστρόφως προοδευτικός φόρος, δηλαδή ένας φόρος κατ’ εξοχήν κοινωνικά άδικος.

Από την άλλη πλευρά ένα είδος φόρου «πληρώνουν» και οι τηλεθεατές, παρακολουθώντας χαμηλότερης ποιότητας προγράμματα. Ο λόγος είναι απλός: Οι σταθμοί για να πληρώσουν το φόρο αναγκάζονται να χαμηλώσουν την ποιότητα των προγραμμάτων τους, τουλάχιστον από πλευράς κόστους παραγωγής, αφού οφείλουν είτε ούτως, είτε άλλως να καλύψουν ένα εικοσιτετράωρο πρόγραμμα. Υποκαθιστούν λοιπόν τις καλές ταινίες, τις ακριβές ελληνικές παραγωγές, τα στοιχειοθετημένα ρεπορτάζ και ντοκιμαντέρ κ.λπ., με φθηνά προγράμματα (τηλε-μάρκετινγκ, μεξικάνικα, φθηνά ριάλιτι κ.λπ.).

Ποιος το πληρώνει περισσότερο αυτό; Προφανώς οι φτωχότεροι πολίτες που βασίζουν μεγαλύτερο μέρος της ενημέρωσης και ψυχαγωγίας τους στην τηλεόραση, αφού δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν πολλές εφημερίδες ή να βγουν συχνά έξω για σινεμά, θέατρο ή φαγητό με παρέα. Το πληρώνει επίσης και η κοινωνία ως σύνολο, μια που μια κακή ιδιωτική τηλεόραση κατ’ εξοχήν χειροτερεύει το γενικότερο επίπεδο παιδείας και πολιτισμού. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίο η δημόσια τηλεόραση θεωρείται κοινωνικό αγαθό και χρηματοδοτείται με κοινωνικούς πόρους πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

Ποια είναι όμως η κοινωνική λογική να πληρώνει κανείς πανάκριβα μια δημόσια τηλεόραση, που έχει μερίδιο μικρότερο του 20% του χρόνου που δίνουν οι τηλεθεατές για παρακολούθηση τηλεόρασης και να οδηγεί ταυτόχρονα στην εξαθλίωση (δια της εξουθενωτικής φορολογίας σε περίοδο βαθιάς ύφεσης), τα προγράμματα της ιδιωτικής τηλεόρασης; Προγράμματα τα οποία παρακολουθούν οι τηλεθεατές στο 80% του χρόνου που διαθέτουν στην τηλεόραση.

Σοβαρή απάντηση στα ερωτήματα αυτά δεν υπάρχει. Οι κυβερνήσεις από τη δημιουργία της ιδιωτικής τηλεόρασης μέχρι σήμερα, φορολογούν την Τηλεοπτική Διαφήμιση ως είδος πολυτελείας και βλάπτουν με τον τρόπο αυτό τους φτωχότερους πολίτες. Βλάπτουν επίσης και το επίπεδο παιδείας και πολιτισμού στη χώρα, το οποίο ασφαλώς θα μπορούσε να βελτιωθεί αν αντί οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί να αντιμετωπίζονται ως «αγελάδες για άρμεγμα» και μηχανισμοί παραγωγής κατώτερων τηλεοπτικών προϊόντων, ενθαρρύνονταν οικονομικά και πολιτικά να βελτιώσουν ποιοτικά τις υπηρεσίες που παρέχουν στην ελληνική κοινωνία.

Πηγή: Marketing Week

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

ΕΚΤ:Ευρωσχολείο

Στον παρακάτω σύνδεσμο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δείτε μία σειρά εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, όπως παιχνίδια και διαδραστικές εφαρμογές σχετικά με το ευρώ:

Ευρωσχολείο

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Χρέη της Ε.Ε.

Δείτε στην παρακάτω γραφική απεικόνιση της Ναυτεμπορικής πώς διαρθρώνονται τα χρέη ως ποσοστό του ΑΕΠ για το 2009 των κρατών μελών της Ε.Ε.

Δείτε επίσης ποιες είναι οι χώρες με τα μεγαλύτερα δημόσια ελλείμματα για το 2009, καθώς και τη διάρθρωση του πακέτου δανείων των 750 δις για τη στήριξη κράτους - μέλους σε ενδεχόμενη περίπτωση ανάγκης:

Χρέη της Ε.Ε.

Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Το πρόγραμμα Want2b: Ένα πρόγραμμα για την επιχειρηματικότητα

Στον παρακάτω σύνδεσμο, δείτε την παρουσίαση "Το πρόγραμμα Want2b: Ένα πρόγραμμα για την επιχειρηματικότητα", του Π. Κοκκινάκη, στο πλαίσιο του 2ου Πανελληνίου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου Ημαθίας:

Want2b

Όσοι θέλετε να αποκτήσετε πρόσβαση στο υλικό, μπορείτε να στείλετε e-mail απευθείας στον κύριο Κοκκινάκη και να ζητήσετε να σας δώσει κωδικούς πρόσβασης ή εναλλακτικά, να επικοινωνήσετε μαζί μας.

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Τεράστιο το εισοδηματικό χάσμα στην Ελλάδα

Σε μία από τις τελευταίες θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση βρέθηκε η Ελλάδα το 2008 σε ό,τι αφορά την οικονομική ισότητα μεταξύ των πολιτών της. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα ήταν 21η έναντι του συνόλου των 27 χωρών της Ε.Ε., βάσει του συντελεστή ανισότητας που χρησιμοποιείται για να αναδείξει την άνιση κατανομή εισοδήματος σε μια χώρα (συντελεστής Gini).

Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε η έρευνα εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης που εκπόνησε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑ) για το τι συνέβη το 2008. Επίσης, από την ίδια έρευνα προκύπτει ότι υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ των αποδοχών που λαμβάνουν οι άνδρες και αυτών που παίρνουν οι γυναίκες τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.

Παράλληλα, το πλουσιότερο 20% τμήμα του πληθυσμού της Ελλάδας έχει κατά 5,9 φορές μεγαλύτερο εισόδημα σε σχέση το φτωχότερο 20% του πληθυσμού της χώρας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών υπάρχει τεράστιο «χάσμα». Η εν λόγω διαφορά είναι μεγαλύτερη μόλις σε πέντε χώρες σε ολόκληρη των Ευρώπη των «27» και αυτές είναι η Ρουμανία, η Λεττονία, η Βουλγαρία, η Λιθουανία και η Πορτογαλία.

Σε ό,τι αφορά τον συντελεστή Gini, πρόκειται για έναν δείκτη ο οποίος, όταν είναι μηδέν, δείχνει πως υπάρχει πλήρης εισοδηματική ισότητα μεταξύ των οικονομικών τάξεων του πληθυσμού, ενώ όταν είναι ένα, υπάρχει πλήρης εισοδηματική ανισότητα.

Στην Ελλάδα ο δείκτης αυτός έφθασε το 2008 στο 33,4%, όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. των «27» ήταν στο 31% και στη χειρότερη θέση βρέθηκε η Λεττονία με τον συντελεστή Gini να διαμορφώνεται στο 38%. Επί της ουσίας, το γεγονός ότι ο συντελεστής Gini ήταν 33,4% το 2008 δείχνει πως αν παίρναμε δύο τυχαία άτομα, τότε το εισόδημά τους θα διέφερε κατά 33,4%.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στους νέους και στους μεγάλης ηλικίας καταγράφηκαν οι μεγαλύτερες εισοδηματικές ανισότητες το 2008. Ο συντελεστής Gini στην ηλικιακή ομάδα από 0 έως 15 ετών έφτασε στο 35,4%, ενώ η αμέσως μεγαλύτερη διαφορά εντοπίστηκε στην ηλικιακή ομάδα 50 - 64 ετών (35,2%)

Ακόμη, σύμφωνα με την έρευνα της ΕΛΣΤΑ, οι αμοιβές των μισθωτών ανδρών υπερτερούν έναντι των αντίστοιχων των γυναικών κατά 10%. Στον δημόσιο τομέα η διαφορά ήταν μικρότερη το 2008 απ’ ό,τι στον ιδιωτικό τομέα, αφού στον μεν πρώτο είχε ανέλθει στο 3,8% και στον δεύτερο στο 15,2%.

Γράφημα

Πηγή: Καθημερινή

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Η εποχή των private labels;

Η σημαντική άνοδος την οποία παρουσιάζουν τα τελευταία χρόνια τα μερίδια αγοράς των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας στην Ελλάδα, από 5,6% το 2006 στο 8,2% το 2009, είναι πιθανότατα ενδεικτική μόνο των δυνατοτήτων ανάπτυξής τους, σε μια χώρα που εισέρχεται πλέον σε μια πρωτοφανή οικονομική και καταναλωτική κρίση.

Για την πορεία των προϊόντων αυτών στα επόμενα χρόνια θα παίξουν ρόλο διάφοροι παράγοντες. Κατ’ αρχήν τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας είναι κατ’ εξοχήν «αντικυκλικά» και ανθούν σε περιόδους που οι καταναλωτές αναζητούν ενεργά καλύτερες τιμές. Στην κρίση που αρχίζει υπάρχει όμως εκτός των τιμών και μια άλλη ψυχολογικού χαρακτήρα πτυχή, η κοινωνική «νομιμοποίηση» αυτών των προϊόντων. Το αίσθημα δηλαδή ότι είναι κοινωνικά ορθό κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής των μεγάλων δυσκολιών να κάνει κανείς οικονομία και να επιδιώκει περισσότερο «έξυπνες» αγορές, οι οποίες του προσφέρουν ίδιας περίπου ποιότητας προϊόντα για πολύ χαμηλότερη τιμή. Η αμφισβήτηση των κατεστημένων αξιών διευκολύνει επίσης αυτού του είδους τις μεταβολές. Ο καταναλωτισμός στις περιόδους αυτές δεν είναι (εν μέρει και αναγκαστικά) στη «μόδα» και η απόρριψη κάθε είδους «σπατάλης» κερδίζει έδαφος στην κοινωνία.

Όσο περισσότερο λοιπόν διαρκεί η κρίση και η ελληνική κρίση θα διαρκέσει -υπό διάφορες μορφές- αρκετά χρόνια, τόσο περισσότερο οι μάρκες αυτές έχουν την πιθανότητα να εμπεδωθούν και η αγορά τους να πάψει να συνδέεται αποκλειστικά με την τιμή και να αποκτήσει άλλα χαρακτηριστικά «πιστότητας» και ψυχολογικής ταύτισης.

Όμως, όπως συνήθως συμβαίνει, υπάρχει και η αντίθετη επιχειρηματολογία. Οι καταναλωτές θα βιώσουν στα επόμενα δύο ή τρία χρόνια ένα νέο χαμηλότερο επίπεδο ζωής, κάποια στιγμή όμως θα «πιάσουμε τον πάτο» αυτής της κρίσης και το εισόδημα θα αρχίσει και πάλι να ανεβαίνει. Τότε, οι καταναλωτές θα προσαρμόσουν και πάλι την καταναλωτική τους συμπεριφορά στις νέες εξελίξεις. Και υπάρχουν συγκεκριμένα case studies που δείχνουν ότι τα προϊόντα που ταυτίζονται ψυχολογικά με τις περιόδους μεγάλων δυσκολιών, πιέζονται στην αμέσως επόμενη περίοδο, καθώς οι άνθρωποι προσπαθούν να αφήσουν πίσω τους τις δυσάρεστες εμπειρίες και αναμνήσεις. Υπάρχουν σχετικά χαρακτηριστικά παραδείγματα από την μεταπολεμική εμπειρία της περιόδου των προϊόντων με δελτίο, στη δεκαετία του ‘50 στη Μεγάλη Βρετανία.

Πηγή: Marketing Week

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Το γονίδιο του χρέους

Τα γονίδια ενός ανθρώπου μπορεί να επηρεάζουν το ύψος του χρέους του, σύμφωνα με μια νέα έρευνα, η οποία, για πρώτη φορά, υποστηρίζει ότι όσοι έχουν ένα συγκεκριμένο γονίδιο, το οποίο συνδέεται με την παρορμητική και εθιστική συμπεριφορά, έχουν 16% περισσότερες πιθανότητες να έχουν αυξημένα χρέη στην πιστωτική κάρτα τους.

Με άλλα λόγια, μερικοί άνθρωποι έχουν γενετική προδιάθεση να συσσωρεύουν χρέη, ενώ ίσως εντοπίστηκε το πρώτο γονίδιο που σχετίζεται με τη συμπεριφορά των δανειζόμενων στον πραγματικό κόσμο της οικονομίας.

Έτσι λοιπόν, στο μέλλον μια τράπεζα θα μπορούσε να χρησιμοποιεί αυτή τη γενετική πληροφορία για να αποφασίζει αν θα δανείζει κάποιον ή αν θα του χρεώνει μεγαλύτερο επιτόκιο, λόγω του αυξημένου ρίσκου υπερχρέωσης. Για αυτό το λόγο, οι ερευνητές προτείνουν οι κυβερνήσεις να εφαρμόσουν νομοθεσία που θα απαγορεύει κάθε πράξη γενετικής διάκρισης σε οικονομικά ζητήματα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της Ναυτεμπορικής στον παρακάτω σύνδεσμο:

Και γονιδιακό θέμα τα μεγάλα χρέη

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

"Σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις στη διδασκαλία των Αρχών Οικονομικής Θεωρίας ΙΙ" από το Σχολικό Σύμβουλο Δ. Μυλωνά

Στον παρακάτω σύνδεσμο, διαβάστε την παρουσίαση του Σχολικού Συμβούλου Κου Δ. Μυλωνά, στο πλαίσιο του 2ου Πανελληνίου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου Ημαθίας, με θέμα:

"Σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις στη διδασκαλία του μαθήματος Αρχές Οικονομικής Θεωρίας ΙΙ (πανελλαδικώς εξεταζόμενο) στο Επαγγελματικό Λύκειο με τη χρήση νέων τεχνολογιών (επαγγελματικό - εκπαιδευτικό λογισμικό)"

"Η διδασκαλία του μαθήματος Λογιστικές Εφαρμογές" από τον Σχολικό Σύμβουλο Δ. Μυλωνά

Στον παρακάτω σύνδεσμο, διαβάστε την παρουσίαση του Σχολικού Συμβούλου Κου Δ. Μυλωνά, στο πλαίσιο του 2ου Πανελληνίου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου Ημαθίας, με θέμα:

"Η διδασκαλία του μαθήματος Λογιστικές Εφαρμογές στο Επαγγελματικό Λύκειο με τη χρήση και αξιοποίηση των δυνατοτήτων των Νέων Τεχνολογιών (επαγγελματικό - εκπαιδευτικό λογισμικό)"

Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

Τα νούμερα της κρίσης

Στο παρακάτω γραφικό της Ναυτεμπορικής, δείτε ποιές χώρες και με τι ποσά συμμετέχουν στο μηχανισμό στήριξης και ποιες είναι οι προβλέψεις του Υπουργείου Οικονομικών για την Ανάπτυξη, το Έλλειμμα και το Χρέος, μέχρι το 2014:

Ποσά δανείων και προβλέψεις εξέλιξης οικονομικών μεγεθών

Πόσο κοστίζει μία χώρα;

Η τελευταία υποβάθμιση από την Standard & Poor's έκανε πλέον αδύνατη την προσπάθεια της Ελλάδας να βρει χρήματα στις αγορές. Ακολούθησε η Πορτογαλία και η Ισπανία. Ποιός είναι ο ρόλος των οίκων αξιολόγησης; Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της Deutsche Welle στον παρακάτω σύνδεσμο:

Πόσο κοστίζει μία χώρα;
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...