Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Δημοσιονομικό Σύμφωνο: το κατάλληλο εργαλείο;

Πόσες χώρες θα συμμετέχουν τελικά;Μπορεί το σχετικό κείμενο να έχει προετοιμαστεί σε χρόνο ρεκόρ για ευρωπαϊκά δεδομένα, ωστόσο είναι ήδη σαφές ότι εν τέλει δεν θα είναι τόσο αυστηρό όσο ήλπιζαν και ήθελαν να είναι οι Άνγκελα Μέρκελ και Νικολά Σαρκοζί. Ο Χριστιανοδημοκράτης ευρωβουλευτής Έλμαρ Μπροκ, ο οποίος συμμετείχε στις σχετικές διαπραγματεύσεις, το χαρακτηρίζει "σημαντικό θεμέλιο" που όμως δεν επαρκεί: "Πάντα μπορείς να πετύχεις κάτι καλύτερο. Πιστεύω ότι τώρα είναι δυνατόν να επιβάλεις κυρώσεις και να κινείς τις διαδικασίες για υπερβολικό χρέος μέσα από έναν αυτοματισμό. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται η κοινοτική μέθοδος και εξαλείφεται ο κίνδυνος διάσπασης της Ευρώπης".

Το σύμφωνο προβλέπει την επιβολή αυτόματων κυρώσεων στις χώρες που παρουσιάζουν υπερβολικά ελλείμματα. Επίσης εισάγεται το λεγόμενο χρεόφρενο το οποίο θα πρέπει να οδηγήσει μακροπρόθεσμα σε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Στο τελευταίο επέμενε η Γερμανία που έχει υιοθετήσει ήδη το φρένο του χρέους στο σύνταγμά της. Η Γερμανία δεν προσπαθεί να επιβάλει στους υπόλοιπους τις θέσεις της, επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία η Α. Μέρκελ:

"Καμία χώρα δεν μπορεί να υπαγορεύει στους άλλους τι θα κάνει. Αλλά θα πρέπει να μιλάμε μεταξύ μας. Δεν μπορούμε απλώς να παρακολουθούμε και να περιμένουμε ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλοι θα το κάνουν σωστά. Είμαστε διατεθειμένοι να μάθουμε ο ένας από τον άλλο. Αυτό όμως δεν έχει σχέση με την κυριαρχία μιας χώρας".

Νέο περιτύλιγμα;

Στην πραγματικότητα, εάν εξαιρέσει κανείς το χρεόφρενο, το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο δεν είναι κάτι εντελώς καινούριο. Ο αρμόδιος για τις οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις κοινοτικός Επίτροπος Όλι Ρεν ισχυρίζεται ότι το 99 % των όσων προβλέπει το νέο σύμφωνο, εμπεριέχεται ήδη στο υπάρχον ευρωπαϊκό δίκαιο. Μόνον οι χώρες που θα υπογράψουν το σύμφωνο θα έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν μελλοντικά βοήθεια από τα ταμεία διάσωσης. Το νέο σύμφωνο αναμένεται να τεθεί σε ισχύ τον επόμενο χρόνο και αφού προηγουμένως έχει επικυρωθεί από τα εθνικά κοινοβούλια.

Πολλοί ειδικοί εκτιμούν ωστόσο ότι το σύμφωνο δεν θα συμβάλει άμεσα στην αντιμετώπιση της παρούσας κρίσης, αλλά ότι θα αποφέρει καρπούς σε βάθος χρόνου. Όπως σημειώνει ο Ζαν Πιζανί-Φερί, από το think-tank των Βρυξελλών Bruegel:

"Δεν πρόκειται να υπάρξουν κοινά χρέη εάν δεν μπορεί να ελεγχθεί τι κάνει ο καθένας. Ποιός θα το ελέγχει αυτό όμως; Θα πρέπει να γίνει από ένα θεσμοθετημένο όργανο της ΕΕ ή της ευρωζώνης που θα έχει πολιτική νομιμοποίηση. Αλλά διαπιστώνουμε ακριβώς το αντίθετο. Δεν υπάρχει βούληση για εμβάθυνση της πολιτικής ένωσης στην ευρωζώνη, ειδικά μάλιστα στη Γαλλία".

Αντιδράσεις

Θα πρέπει να σημειωθεί πάντως ότι οι Βρετανοί, που είχαν ήδη προαναγγείλει το βέτο τους, δεν είναι οι μόνοι που αντιστέκονται. Ο πολωνός πρωθυπουργός Τουσκ έχει εκφράσει τις επιφυλάξεις του για την προωθούμενη δημοσιονομική ένωση τονίζοντας ότι θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι χώρες που δεν είναι μέλη της ευρωζώνης.

Άγνωστος Χ παραμένει και η στάση που θα τηρήσει ο ούγγρος πρωθυπουργός Όρμπαν. Η πλειονότητα των ευρωπαίων ηγετών πάντως επιθυμεί να τεθεί σε ισχύ το νέο σύμφωνο ακόμη κι αν δεν έχει επικυρωθεί από όλες τις χώρες που θα συμμετέχουν. Ποιό θα πρέπει να είναι το «μίνιμουμ συμμετοχής» πάντως, δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί.

Πηγή: Deutsche Welle

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

Θέλετε μια επιτυχημένη καινοτομία; Μην περιμένετε να πουλήσετε το τέλειο προϊόν

Του Larry Popelka

Αν είχατε δοκιμάσει την πρώτη μπάρα υψηλής ενέργειας PowerBar, σίγουρα θα είχατε σταματήσει στην πρώτη μπουκιά. Ήταν μια άγευστη, κολλώδης μάζα από βύνη κριθαριού, καρύδια, καστανό ρύζι, μελάσσα και θρεπτικά συστατικά, όλα ανακατεμένα σε μια μπάρα η οποία ήταν συσκευασμένη σε ένα μεταλλικό περιτύλιγμα με ένα κακοσχεδιασμένο logo.

Η μπάρα PowerBar, η οποία δημιουργήθηκε από τον Brian Maxwell το 1986 με κόστος μερικές χιλιάδες δολάρια, αρχικά προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις. Οι αθλητές επιπέδου ανταποκρίθηκαν θετικά γιατί η μπάρα κάλυπτε μια σημαντική ανάγκη τους: τους πρόσφερε μια γρήγορη πηγή ενέργειας η οποία βοηθούσε τις επιδόσεις τους. Όμως η γεύση χρειαζόταν ακόμα δουλειά.

Ο Maxwell ήξερε ότι το προϊόν του απείχε από το τέλειο. Όμως λαμβάνοντας feedback για την αρχική εκδοχή του, μπόρεσε να κάνει αλλαγές στη συνταγή, τη συσκευασία και την στρατηγική μάρκετινγκ, αποκτώντας οπαδούς από τον κόσμο των αθλητών και των «πολεμιστών» του Σαββατοκύριακου. Τελικά το PowerBar έγινε μια επιχείρηση $150 εκατομμυρίων. Το 2000 η Nestlé (NESN:VX) αγόρασε το brand έναντι περίπου $350 εκατομμυρίων.

Η προσέγγιση του Maxwell, ο οποίος σκόπιμα κυκλοφόρησε στην αγορά ένα μη ιδανικό προϊόν, έχει υιοθετηθεί από πολλές μεγάλες επιχειρήσεις ως νέα στρατηγική καινοτομίας. Αντί να κάνουν εξαρχής μεγάλες επενδύσεις στην έρευνα και ανάπτυξη νέων ιδεών, οι εταιρείες αυτές επιλέγουν να ξεκινήσουν με το λεγόμενο «ελάχιστο βιώσιμο προϊόν» ή MVP, minimum viable product, όρος που δημιουργήθηκε από τον Eric Ries, συγγραφέα του βιβλίου The Lean Startup.

Το βασικό concept ενός MVP συνίσταται στο να βρείτε τον ταχύτερο, πιο συμφέρων οικονομικά τρόπο να παράγετε ένα προϊόν το οποίο είναι κατάλληλο προς πώληση, αντανακλά τη βασική ιδέα που έχετε στο μυαλό σας και προκαλεί μια αντίδραση στους υποψήφιους καταναλωτές. Ακόμη και αν δεν το αγοράσει πολύς κόσμος, θα γεννήσει συγκεκριμένες παρατηρήσεις και σχόλια ως προς τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του, δημιουργώντας έτσι κάτι σαν «πατρόν» για το τελικό προϊόν.

Ο βασικός λόγος που η Apple (AAPL) παράγει τόσο επιτυχημένα προϊόντα είναι ότι ακολουθεί την προσέγγιση αυτή. «Είναι δύσκολο να σχεδιάσει κανείς ένα προϊόν μέσω των focus groups», είχε πει κάποτε ο συνιδρυτής της Apple Steve Jobs. «Οι άνθρωποι δεν ξέρουν ότι θέλουν κάτι μέχρι να τους το δείξεις».

Η μεγάλη επιτυχία της Apple δεν είναι θέμα τύχης ή μεγαλοφυΐας, αλλά το αποτέλεσμα της πρακτικής που ακολουθεί η εταιρεία να δοκιμάζει ένα ευρύ φάσμα προτύπων και να αναλύει τις αντιδράσεις των χρηστών, πριν να καταλήξει στην τελική επιλογή των καλύτερων προϊόντων. Κάθε στοιχείο σχεδιασμού του iPad έχει επιλεχθεί επειδή υπερίσχυσε άλλων λιγότερο ικανοποιητικών εναλλακτικών κατά τα πρώτα στάδια των δοκιμών.

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012

Τα πέντε θανάσιμα αμαρτήματα των επιχειρήσεων και η χρεοκοπία της Kodak

Του Rick Wartzman

Εάν αναρωτιέστε πόσο θανάσιμα είναι τα «πέντε θανάσιμα αμαρτήματα των επιχειρήσεων» του Peter Drucker, του γνωστού οικονομολόγου και γκουρού σε θέματα διοίκησης, ρωτήστε την Eastman Kodak (EK), η οποία διέπραξε τουλάχιστον δυο από αυτά και τώρα κατέθεσε αίτηση υπαγωγής σε καθεστώς προστασίας από τους πιστωτές της.

Η είδηση βγήκε για πρώτη φορά στη δημοσιότητα στις αρχές του έτους: η Kodak, η οποία ιδρύθηκε το 1892 και για πολλές δεκαετίες έχαιρε ευρείας εκτίμησης ως μια από τις κορυφαίες εταιρείες του κόσμου, επρόκειτο να καταθέσει αίτηση υπαγωγής στο Άρθρο 11 του πτωχευτικού νόμου, εφόσον δεν κατάφερνε να συγκεντρώσει αρκετά χρήματα πουλώντας διπλώματα ευρεσιτεχνίας από το χαρτοφυλάκιό της. Η είδηση ήταν μια οδυνηρή υπενθύμιση του πόσο μεγάλη πρόκληση είναι η επιβίωση μιας επιχείρησης, ακόμη και της πιο εμβληματικής.

Πώς έφτασαν όμως εδώ τα πράγματα; Από ορισμένες απόψεις, η Kodak βρισκόταν σε θέση άμυνας ήδη από την εποχή που ξεκίνησε ο έντονος ανταγωνισμός της με την Fuji (8278:JP), εδώ και περίπου 30 χρόνια. Κατά βάση όμως, το πρόβλημα της εταιρείας ήταν ότι υπέπεσε σε δύο από τα πέντε σφάλματα που ο Drucker χαρακτήρισε σε ένα δοκίμιο του 1993 ως το κουιντέτο των «απευκταίων σφαλμάτων τα οποία πλήττουν ακόμη και τις μεγαλύτερες εταιρείες».

Το πρώτο λάθος της Kodak ήταν η προσκόλλησή της στα υψηλά περιθώρια κέρδους, ενώ το δεύτερο ήταν «η θυσία της ευκαιρίας του αύριο στο βωμό του χθες». (Τα άλλα τρία θανάσιμα αμαρτήματα, σύμφωνα με τον Drucker, είναι τα εξής: η “εσφαλμένη τιμολόγηση ενός νέου προϊόντος χρεώνοντας όσο σηκώνει η αγορά”, η «τιμολόγηση βάσει κόστους», και η «τροφή στα προβλήματα αφήνοντας τις ευκαιρίες ισχνές».

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Εισαγωγή στη Θεωρία Κόστους

Το δίκιο της Ελλάδας και το άδικο της Γερμανίας

Η κατάσταση της υγείας του μεγάλου ασθενή, δηλαδή της Ευρωζώνης, ολοένα και χειροτερεύει, ενώ οι Ευρωπαίοι χειρουργοί επιδίδονται σε πικρόχολους καβγάδες πάνω από το χειρουργικό τραπέζι. Οι Έλληνες γιατροί κάνουν έκκληση για ορούς, οξυγόνο, αντιβιοτικά και τα συναφή. Ανοησίες, λένε οι Γερμανοί. Σηκώστε τον άρρωστο από το κρεβάτι και δώστε του μερικά χαστουκάκια να συνέλθει. Το μόνο που χρειάζεται πραγματικά είναι να χάσει λίγο βάρος.

Δεν έχει σημασία που καθένας ενεργεί σύμφωνα με το δικό του συμφέρον. Στην αντιπαράθεση αυτή, οι σπάταλοι Έλληνες, των οποίων οι στραβοτιμονιές έσυραν την Ευρώπη στην πιο βαθιά της κρίση από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι αυτοί που έχουν ως επί το πλείστον δίκιο, ενώ οι πειθαρχημένοι, σκληρά εργαζόμενοι Γερμανοί έχουν κατ΄ εξοχήν άδικο. Η οικονομία της Ευρώπης είναι ήδη τόσο αδύναμη, που αυτό το τευτονικό «σφίξιμο του ζωναριού», όσο δίκαιο και αν φαίνεται σε φυσιολογικούς καιρούς, απειλεί σήμερα να ρίξει ολόκληρη την ήπειρο σε βαθιά και μακρά ύφεση.

Η ευρωπαϊκή αντιπαράθεση «αναζωογόνηση εναντίον λιτότητας», που μαινόταν στη διάρκεια του 2011, δεν ήταν παρά μια επανάληψη της αντίστοιχης από τη Μεγάλη Ύφεση. Τότε ήταν ένας Βρετανός, ο John Maynard Keynes, που υποστήριζε την τόνωση της ζήτησης και ένας Αυστριακός, ο Friedrich Hayek, που ήθελε να εξαγνίσει το σύστημα από τη σαπίλα. Απόδειξη της λιγοστής προόδου που έχει τελεστεί στον τομέα αυτό της επιστήμης αποτελεί το γεγονός ότι οικονομολόγοι και πολιτικοί δεν έχουν καταφέρει να διευθετήσουν τη διαμάχη αυτή στις οκτώ δεκαετίες που μεσολάβησαν.

Η ίδια η ανθρώπινη τάση να μπερδεύουμε την οικονομία με την ηθική είναι αυτή που κάνει δύσκολο για τους πολιτικούς να υπερασπιστούν το κεϊνσιανό μοντέλο, που υποστηρίζει μια επεκτατική κυβερνητική πολιτική. Από την άποψη της ορθής και καθαρής διαβίωσης, οι Γερμανοί βρίσκονται πολύ μπροστά από τους Έλληνες, τους Πορτογάλους, τους Ισπανούς και τους Ιταλούς. Η αποταμίευση και η επένδυση αποτελούν ενάρετες δραστηριότητες των νοικοκυριών. Έτσι, τους είναι δύσκολο να φανταστούν ότι στην κλίμακα ενός κράτους η υπερβολική λιτότητα μπορεί να φέρει μπελάδες.

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Εργατικό Δυναμικό στην Ελλάδα (Οκτώβριος 2011)

Δείτε στο γράφημα της Ναυτεμπορικής πώς διαρθρώνεται το εργατικό δυναμικό της Ελλάδας και οι δείκτες ανεργίας στο σύνολο, ανά φύλο, ανά ηλικιακή ομάδα και ανά περιοχή για το μήνα Οκτώβριο του 2011:

 Εργατικό Δυναμικό στην Ελλάδα (Οκτώβριος 2011)

Συγκρίνετε τα στοιχεία με τα αντίστοιχα του Σεπτεμβρίου 2011 στον παρακάτω σύνδεσμο:

Εργατικό Δυναμικό στην Ελλάδα (Σεπτέμβριος 2011)

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Τοποθετήσεις Σχολικών Συμβούλων Οικονομολόγων

Δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα η λίστα με τις τοποθετήσεις των νέων Σχολικών Συμβούλων.

Για την περιοχή ευθύνης της Ένωσής μας, οι νέες τοποθετήσεις είναι:

1) ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Έδρα Δ/νση Δ.Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης   
    ΜΥΛΩΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

2) ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗΣ
Έδρα Καβάλα   
    ΖΗΣΗ ΑΝΤΙΓΟΝΗ   

3) ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥ
Έδρα Ιωάννινα    
    ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Λογικά, η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας θα καλύπτεται από τον Σύμβουλο της Ηπείρου, όπως γινόταν έως σήμερα.

Η ΕΟΕΔΕ Μακεδονίας - Θράκης εύχεται στους Σχολικούς Συμβούλους καλή και γόνιμη θητεία.

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Βραβεία Όσκαρ, Τόνυ και τώρα... Drucker


Του Rick Wartzman

Ο γνωστός οικονομολόγος και γκουρού σε θέματα διοίκησης Peter Drucker στα χρόνια της καριέρας του είχε λάβει ένα πλήθος τιμητικών βραβείων: το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, τη διάκριση Order of the Sacred Treasure από τον Ιάπωνα Αυτοκράτορα καθώς και μια σειρά από μπρούτζινες προτομές, κρυστάλλινα αγαλματίδια και άλλα πολύτιμα αντικείμενα. Η λήξη του 2011 είναι μία καλή ευκαιρία να κάνουμε μία αντίστοιχη απονομή βραβείων, εμπνευσμένη από τις διακρίσεις του Peter Drucker.

Οι νικητές των βραβείων μας δίδαξαν το 2011 κάτι από τον κόσμο της λειτουργίας μιας επιχείρησης (είτε επειδή το επεδίωκαν, είτε όχι). Κάθε διάκριση συνοδεύεται από ένα απόφθεγμα του Drucker (από τα βιβλία του, τα δοκίμιά του ή τις συνεντεύξεις του), ως μια ιδέα για το τι θα έλεγε ο μεγάλος δάσκαλος του management και συγγραφέας εάν παρέδιδε ο ίδιος το βραβείο. Το φάκελο παρακαλώ!

Βραβείο «Μακροπρόθεσμης Ματιάς»

Απονέμεται στον Jeff Bezos, ιδρυτή και διευθύνοντα σύμβουλο της Amazon.com (AMZN), για την αδιάλειπτη προθυμία του να κοιτάζει πέρα από τα τριμηνιαία αποτελέσματα και να κάνει τις επενδύσεις που χρειάζεται η εταιρεία του για να πετύχει μακροπρόθεσμα -ή όπως το έθεσε ο ίδιος "να φυτεύει τους σπόρους και να περιμένει να αναπτυχθούν."

"Για να είναι σίγουρη, κάθε εταιρεία πρέπει να παράγει βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα. Ωστόσο, σε τυχόν σύγκρουση των βραχυπρόθεσμων αποτελεσμάτων με τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη, η εταιρεία πρέπει να καθορίζει τις προτεραιότητες της. Αυτή δεν αποτελεί κατά κύριο λόγο διαμάχη σχετικά με την οικονομία. Πρόκειται ουσιαστικά για μια σύγκρουση αξιών όσον αφορά την λειτουργία μιας επιχείρησης και την ευθύνη της διαχείρισης."

Σφραγίδα «πιο ειλικρινούς κολακείας»

Δίνεται στον CEO της Google (GOOG), Larry Page, για το επιτυχημένο ντεμπούτο της υπηρεσίας κοινωνικής δικτύωσης Google+ η οποία έχει φανερά δανειστεί -και όμως επιχειρεί να βελτιώσει- στοιχεία από την ανταγωνιστική ιστοσελίδα Facebook.

«Ο δημιουργικός μιμητής εκμεταλλεύεται την επιτυχία των άλλων... Ο δημιουργικός μιμητής δεν εφευρίσκει ένα προϊόν ή μια υπηρεσία. Το τελειοποιεί και το εδραιώνει».

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Η καινοτομία είναι η... μαγική λύση για την οικονομική ανάπτυξη

Γιατί μία και μόνη σπουδαία ιδέα μπορεί να αποφέρει τεράστιες αλλαγές
Του Nathan Myhrvold* / Bloomberg

Eνας λόγος για τον οποίο ο όρος «δυσοίωνη επιστήμη» ταιριάζει τόσο καλά στα οικονομικά είναι ότι πολύ συχνά τα συμπεράσματά της γίνονται καταθλιπτικά όταν η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε άθλια κατάσταση, όπως σήμερα. Οι περισσότεροι οικονομολόγοι μας συμβουλεύουν με κατήφεια να προσπαθήσουμε απλώς ν’ αντέξουμε. Καμιά μαγική λύση δεν θα μας σώσει. Εγώ, ωστόσο, πιστεύω ότι η κατάσταση δεν είναι τόσο ζοφερή. Ναι, υπάρχει μαγική λύση για την οικονομική ανάπτυξη. Λέγεται καινοτομία: η διαδικασία κατά την οποία ο ανθρώπινος νους δημιουργεί νέες ιδέες με πρακτική εφαρμογή. Η καινοτομία είναι μαγική γιατί το μέγεθος του παραγόμενου αποτελέσματος μπορεί να ξεπεράσει κατά πολύ το μέγεθος της απαιτούμενης γι’ αυτό ενέργειας. Μία και μόνη σπουδαία ιδέα μπορεί να αποφέρει τεράστιες αλλαγές, οικονομικές και άλλες.

Πηγή κάθε πλούτου
Σε αντίθεση με όλες τις άλλες μορφές οικονομικής δραστηριότητας, η καινοτομία δεν περιορίζεται από τον νόμο της φθίνουσας απόδοσης. Είναι εν τέλει η πηγή κάθε πλούτου και πολυτέλειας. Την εποχή των Kindle και των smartphones, είμαστε περιτριγυρισμένοι από προφανώς καινοτομικά προϊόντα. Ομως και η «παραδοσιακή» κοινωνία χτίστηκε πάνω στη συσσώρευση προηγούμενων καινοτομιών. Η γη τρέφει σήμερα 7 δισ. ανθρώπους γιατί οι πρόγονοί μας επινόησαν τη γεωργία και οι εφευρέτες στη συνέχεια τη βελτίωσαν επί σειράν αιώνων. Ζούμε πολύ περισσότερο και καλύτερα από τους παππούδες μας γιατί έξυπνοι γιατροί εφηύραν τα φάρμακα, τις θεραπείες και την περίθαλψη. Η εφεύρεση του χάλυβα και του τσιμέντου έχτισε τον κόσμο μας και η εφεύρεση της δημοκρατίας τον κυβερνά. Η φυσική έχει εμμονή με τους νόμους της διατήρησης: η μάζα και η ενέργεια ούτε δημιουργούνται ούτε καταστρέφονται. Η οικονομία, από την άλλη, έχει εμμονή με την ανάπτυξη και την ύφεση, όπου η οικονομική αξία δημιουργείται και καταστρέφεται. Η καινοτομία, αμέσως ή εμμέσως, είναι πρωτογενής πηγή της αξίας αυτού που αποκαλούμε ανάπτυξη. Ωστόσο, οι οικονομολόγοι την παραβλέπουν, εν μέρει γιατί αγνοούν ακόμα την προέλευσή της. Μιλώντας μαζί τους για τον ρόλο της καινοτομίας στην οικονομία, διαπιστώνω ότι είναι σαν να μιλώ με δεκάχρονα για το πώς γεννιούνται τα παιδιά. Οπως αυτά, έτσι και οι οικονομολόγοι καταβάλλουν τεράστια προσπάθεια να τεκμηριώσουν την εξέλιξη των προϊόντων.

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

Πρόβλεψη ανάπτυξης για το 2012

Στο παρακάτω γράφημα του Economist δείτε την πρόβλεψη για τις χώρες με τη μεγαλύτερη ανάπτυξη αλλά και την μεγαλύτερη ύφεση παγκοσμίως, για το 2012:

Ανάπτυξη 2012

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Βιβλιοπρόταση: Από την κλεπτοκρατία στην χρεοκοπία

Η κρίση χρέους, σηµατοδοτεί την κατάρρευση ενός µοντέλου πλασµατικής ανάπτυξης, το οποίο, όπως εξελίχθηκε, είχε ως χαρακτηριστικά του την κλεπτοκρατία, τη σπατάλη, τον ανορθολογισµό, τον παρασιτισµό, την αυθαιρεσία και την ατιµωρησία. Μαζί µ' αυτό το µοντέλο καταρρέει και το ανοµολόγητο κοινωνικό συµβόλαιο ανάµεσα στην άρχουσα τάξη και στα µικροµεσαία στρώµατα, το οποίο αποτέλεσε το υπόβαθρο αυτού του µοντέλου. Εκτός από την ιθαγενή πτυχή της κρίσης, όµως, υπάρχει και η ευρωπαϊκή. Η Ελλάδα δεν είναι το µαύρο πρόβατο της Ευρωζώνης, όπως ισχυριζόταν το ευρωπαϊκό ιερατείο. Είναι ο πιο αδύναµος κρίκος µιας όχι και τόσο στέρεας αλυσίδας. Το ευρώ απειλείται από τη συστηµική κρίση του. Η Ελλάδα έχει σήµερα µετατραπεί σε πειραµατόζωο. Είναι η πρώτη χώρα-µέλος της ΕΕ όπου εφαρµόζεται η θεραπεία-σοκ και επιχειρείται η αποδόµηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτηµένου. Από την έκβαση του πειράµατος θα κριθεί το µέλλον όχι µόνο των κοινωνιών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, αλλά και των κοινωνιών του ευρωπαϊκού πυρήνα.

Το βιβλίο έχει αρθρωθεί στα εξής επτά μέρη: - Ο κύκλος της μεταπολίτευσης - Η βαριά σκιά της κλεπτοκρατίας - Το ανομολόγητο κοινωνικό συμβόλαιο - Ο πρόδρομος Δεκέμβρης - Το πορτρέτο του καπετάνιου - Το μετέωρο βήμα της Ευρώπης - Μνημόνιο και χρεοκοπία Σ' αυτά, μεταξύ άλλων, ο συγγραφέας ανιχνεύει τις ρίζες της κρίσης, αναλύει τα χαρακτηριστικά και τις πτυχές της, απαντά σε καίρια ερωτήµατα (π.χ. εάν υπήρχε άλλος δρόµος το 2009), αποδοµεί το δίληµµα "Μνηµόνιο ή χρεοκοπία", αξιολογεί µε αριθµούς τη θεραπεία-σοκ, δίνει απαντήσεις για το "κούρεµα" του χρέους και εκτιµά τις επιπτώσεις από την απονοµιµοποίηση της εξουσίας.Τέλος, διερευνά τα σενάρια για τη συντεταγµένη ή ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, για την παραµονή ή έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...