Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Προγράμματα επιδότησης επενδύσεων

Δεκατέσσερα επιδοτούμενα προγράμματα αναμένεται να “ανοίξουν” μέχρι το τέλος του 2010, στο πλαίσιο του ΕΠΑΝ ΙΙ, χρηματοδοτώντας επενδυτικά σχέδια στους τομείς του τουρισμού, της πληροφορικής, των εκδόσεων, του εμπορίου, αλλά και της βιομηχανίας. Δείτε ποια είναι αυτά εδώ:

Πηγή: Μακεδονία της Κυριακής

Η τεχνολογία στην υπηρεσία του marketing

Οι εταιρείες marketing πειραματίζονται με νέες ψηφιακές τεχνολογίες προκειμένου να «τσιμπήσουν» τους καταναλωτές την ώρα που ψωνίζουν, σύμφωνα με δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας The Wall Street Journal.

Επιστρατεύοντας κάθε νέο διαθέσιμο τεχνολογικό μέσο, με δοκιμαστήρια εξοπλισμένα με διαδραστικά κάτοπτρα, με ειδικά περίπτερα στο εσωτερικό των mall, όπου ο καταναλωτής θα μπορεί να συνομιλεί με έναν εικονικό αντιπρόσωπο εξυπηρέτησης πελατών, καθώς και με ψηφιακές κάρτες που θα προσφέρουν εξατομικευμένες εκπτώσεις, οι εταιρείες επιχειρούν να "χτυπήσουν" το διαδίκτυο και να μας πείσουν ότι έχουμε πολύ μεγαλύτερες ανάγκες από τις πραγματικές και από αυτές που μπορούμε να "αντέξουμε".

Στόχος είναι οι εταιρείες marketing να εφεύρουν πιο αποτελεσματικούς τρόπους προκειμένου να "έρθουν σε επαφή" με τον πελάτη, ώστε να κατανοήσουν καλύτερα τη διεργασία που προηγείται της αγοράς, δηλαδή τι είναι αυτό που κάνει τον καταναλωτή να προτιμήσει ένα συγκεκριμένο προϊόν έναντι κάποιου άλλου.

Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

Το μυστικό των φθηνών εισιτηρίων

ΛΟΝΔΙΝΟ Είναι ένα ερώτημα που έχει απασχολήσει τον καθένα μας, λίγο προτού κλείσουμε τα αεροπορικά μας εισιτήρια για ένα ταξίδι: ποια είναι η καλύτερη στιγμή να κρατήσουμε τις θέσεις μας ώστε να εξασφαλίσουμε όσο το δυνατόν πιο χαμηλή τιμή μέσω Διαδικτύου;


Μετά από ενδελεχή έρευνα, δύο οικονομολόγοι λένε ότι κατέληξαν σε έναν μαθηματικό τύπο, μια εξίσωση που ισχυρίζονται ότι μας λύνει τα χέρια. Σύμφωνα με τον Ιάπωνα Μακότο Ουατανάμπε και τον Γερμανό Μαρκ Μίλερ, η εξίσωση Π εις την Α =gUG + min (k- g, (1-g)(1- r)) αποδεικνύει ότι η καλύτερη στιγμή για να κλείσουμε, μέσω του Ιnternet, ένα φθηνό αεροπορικό εισιτήριο είναι οκτώ εβδομάδες πριν από το ταξίδι μας. Ούτε ημέρα νωρίτερα ή αργότερα.

Ο χρυσός κανόνας των «οκτώ εβδομάδων» προέκυψε από τη σύνθετη αυτή εξίσωση, όπου «Α» είναι το «κέρδος» για τον ταξιδιώτη, ενώ τα υπόλοιπα μαθηματικά σύμβολα είναι υπερβολικά... περίπλοκα ώστε να επεξηγηθούν, όπως γράφει η βρετανική εφημερίδα «Τhe Οbserver».

Αντιθέτως, η συλλογιστική των δύο ερευνητών φαίνεται απλούστατη. «Αν κλείσετε τα αεροπορικά εισιτήρια πολύ κοντά στην ημέρα της αναχώρησης, είναι βέβαιο ότι θα τα πληρώσετε ακριβά, αφού η τιμή τους εκτοξεύεται τις τελευταίες ημέρες πριν από ένα ταξίδι. Αν πάλικάνετε την κράτηση πολύ νωρίς, τότε διάφοροι αστάθμητοι παράγοντες ενδέχεται να αλλάξουν τα σχέδιά σας και να βρεθείτε οικονομικώς επιβαρημένοι με ένα ταξίδι που δεν πρόκειται να πραγματοποιήσετε όπως το σχεδιάζατε» γράφουν οι δύο οικονομολόγοι σε άρθρο τους, το οποίο δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος της οικονομικής επιθεώρησης «Εconomic Journal». Τα αποτελέσματα των ερευνών τους έδειξαν επίσης ότι οι τιμές των εισιτηρίων πέφτουν κατακόρυφα το απόγευμα, σε σχέση με τις πρωινές και μεσημεριανές ώρες.

«Οι αεροπορικές εταιρείες θεωρούν συνήθως ότι οι πιο τακτικοί και εύποροι πελάτες τους θα κάνουν την κράτηση τις πρωινές ώρες, από το γραφείο ή τον χώρο της εργασίας τους» γράφει ο δρ Ουατανάμπε, προσθέτοντας ότι «οι πιο νέοι σε ηλικία και λιγότεροι τακτικοί πελάτες μιας αεροπορικής εταιρείας συνηθίζουν να κλείνουν τα εισιτήριά τους το απόγευμα, από το σπίτι τους, με την ησυχία τους».

Οι δύο οικονομολόγοι πραγματοποίησαν παρόμοια έρευνα και για την αγορά θεατρικών εισιτηρίων μέσω Διαδικτύου. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι σε αντίθεση με τα αεροπορικά, τα εισιτήρια για μια παράσταση στα πιο γνωστά θέατρα του Λονδίνου κοστίζουν πολύ φθηνότερα αν τα κλείσει κανείς λίγες ώρες πριν από την πρεμιέρα. «Υπάρχουν εμπειρικές αποδείξεις που μας επιτρέπουν να είμαστε βέβαιοι ότι την ημέρα μιας θεατρικής πρεμιέραςτα εισιτήρια πωλούνται με μεγάλη έκπτωση, τακτική που είναι κοινός τόπος σε πολλές επιχειρήσεις θεαμάτων» καταλήγουν στο άρθρο τους οι δύο επιστήμονες.

Πηγή: Βήμα

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Τα 11+1 προγράμματα που τρέχουν για επιχειρηματίες

Η “Μακεδονία της Κυριακής” παρουσιάζει έναν οδηγό για επιχειρήσεις και επιχειρηματίες που περιλαμβάνει αναλυτικές πληροφορίες για όλα τα προγράμματα που τρέχουν αυτήν την περίοδο (σε μορφή pdf αρχείου εδώ).

Σάββατο 14 Αυγούστου 2010

Η μείωση των αμοιβών και των προνομίων των εργαζομένων οδηγεί πράγματι σε ανταγωνιστικότητα;

Στον παρακάτω σύνδεσμο της Ελευθεροτυπίας, διαβάστε τις απόψεις δύο γνωστών αμερικανών οικονομολόγων σχετικά με την πολιτική της μείωσης των μισθών και των προνομίων των εργαζομένων σε συνάρτηση με την ανταγωνιστικότητα:

Ανταγωνιστικότητα με εργασιακό μεσαίωνα

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Πως μπορεί να γίνει κανείς "κοινωνικός επιχειρηματίας"


Της Ρούλας Σαλούρου

Από τον καταναλωτικό συνεταιρισμό... Δίκαιων Σκαπανέων στην Αγγλία του 1844 ή τις Λαϊκές Τράπεζες της Γαλλίας του ίδιου αιώνα, στα LETS της Μεγάλης Βρετανίας (μια μορφή συναλλαγής, που δεν τοκίζεται, δεν παράγει κέρδος, αλλά βοηθάει τις τοπικές κοινωνίες να αναπτυχθούν μέσα σε δύσκολες οικονομικά εποχές) και το «αλληλέγγυο κολοκύθι» του Παρισιού, (μια Ένωση για την διατήρηση της αγροτικής παραγωγής που έχει ως μέλη 100 νοικοκυριά που συμβάλλονται για ένα χρόνο με ένα αγρότη βιοκαλλιεργητή, ο οποίος παραδίδει κάθε εβδομάδα σε αυτά συγκεκριμένες και σταθερές ποσότητες εποχικών λαχανικών) μπορεί να έχουν μεσολαβήσει αιώνες.

Η έννοια της κοινωνικής οικονομίας και οι οργανωτικές μορφές της, ανά τους αιώνες αυτούς έχει λάβει πολλές, και διαφορετικές ερμηνείες και διαστάσεις. Άλλωστε, οι κοινωνικοί επιστήμονες παραδέχονται πως η κοινωνική οικονομία δεν είναι αυστηρά οριοθετημένος τομέας. Το ίδιο ισχύει και για την κοινωνική επιχείρηση. Στην Ελλάδα, η έννοια της κοινωνικής επιχείρησης εμφανίζεται αρχικά μέσα από τους αγροτουριστικούς συνεταιρισμούς γυναικών καθώς και από τους αστικούς συνεταιρισμούς ειδικών ομάδων αποκλεισμένων, κυρίως ψυχικά ασθενών (Κοι.ΣΠΕ).

Οι δραστηριότητες του τομέα της κοινωνικής οικονομίας δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένες και αναγνωρίσιμες αφού οι όποιες προσπάθειες γίνονται τα τελευταία χρόνια από διάφορους φορείς προσκρούουν, στην έλλειψη κατάλληλου, ευέλικτου πλαισίου για τη θεσμική, διοικητική και χρηματοδοτική στήριξη των συγκεκριμένων επιχειρήσεων, στη δυστοκία αναγνώρισης και εκπροσώπησης των φορέων της Κοινωνικής Οικονομίας αλλά και στην απουσία κατάλληλων χρηματοδοτικών εργαλείων.

Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Μάχη κατά της κρίσης με όπλο τα θρανία

Πώς η Ελλάδα θα μπορούσε να κερδίζει 4 δισ. ευρώ τον χρόνο, επενδύοντας στην αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος

Του Λεωνιδα Στεργιου / Lstergiou@kathimerini. gr

«Επενδύστε στην εκπαίδευση για να βγείτε από την ύφεση και να αυξήσετε τα έσοδα» είναι η νέα και εναλλακτική πρόταση του ΟΟΣΑ, ύστερα από τα εντυπωσιακά αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης των πανεπιστημίων Στάνφορντ και Μονάχου.

Τα συμπεράσματα της μελέτης έχουν ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα, που αντιμετωπίζει σήμερα μεγάλη ύφεση, υψηλή ανεργία και κάθε χρόνο δαπανά περίπου 1 δισ. ευρώ προκειμένου να σπουδάσουν Ελληνες φοιτητές στο εξωτερικό. O ΟΟΣΑ υπολογίζει ότι μια μικρή βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα θα επιφέρει αύξηση του ΑΕΠ κατά 1,25% κάθε χρόνο μέχρι το 2090. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 3 δισ. ευρώ τον χρόνο. Αν ληφθεί υπόψη και το κόστος σπουδών στο εξωτερικό, τότε το συνολικό όφελος υπολογίζεται σε 4 δισ. ευρώ κάθε χρόνο, δηλαδή σε 1,6%. Αυτό σημαίνει ότι ένα παιδί που γεννιέται σήμερα στην Ελλάδα θα έχει το 2090 υψηλότερο βιοτικό επίπεδο και εισόδημα κατά 25%, σε σχέση με αυτό που θα είχε αν δεν γίνει καμία μεταρρύθμιση και βελτίωση στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Ωστόσο, η μεταρρύθμιση και η βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος έχουν τεράστιο κόστος. Επίσης, η επένδυση στην Παιδεία αποδίδει μακροπρόθεσμα. Μάλιστα, όσο χαμηλότερο είναι το επίπεδο του εκπαιδευτικού συστήματος, τόσο μεγαλύτερα ποσά θα πρέπει να επενδυθούν.

Μείωση των τιμών και καινοτόμα προϊόντα: η ευθύνη των μάνατζερ στον ανταγωνισμό των εταιρειών τους

Πώς «απαντά» η εταιρεία σας όταν ο ανταγωνιστής «ρίχνει» σημαντικά τις τιμές του, είτε όταν προχωρεί σε νέα καινοτόμα προϊόντα; Τα ερωτήματα έχει θέσει η McKinsey σε στελέχη από διαφορετικούς κλάδους βιομηχανίας και σε μεγάλη γεωγραφική εμβέλεια. Και οι απαντήσεις που της δόθηκαν ήταν εκπληκτικά όμοιες και για τις δύο περιπτώσεις. Κατ’ αρχήν, είπαν ότι οι εταιρείες τους ανακαλύπτουν την ανταγωνιστική κίνηση και στις δύο αυτές περιπτώσεις όταν είναι πλέον πολύ αργά για «να την χτυπήσουν στην αγορά». Οι εταιρείες τους, είπαν, αντιλαμβάνονται μιαν ανταγωνιστική κίνηση είτε όταν αυτή ανακοινώνεται επισήμως είτε όταν έχει ήδη φτάσει στην αγορά. Υπήρξαν και εκείνοι -σε μικρότερο ποσοστό- που είπαν ότι η ανταγωνιστική κίνηση δεν γίνεται αντιληπτή από τις εταιρείες τους, ακόμη και όταν βρίσκεται ήδη στην αγορά για τουλάχιστον δύο περιόδους αναφοράς.

Ποια είναι, ωστόσο, η ευθύνη των ίδιων των στελεχών για τα υποτονικά αυτά αποτελέσματα που φορτώνονται στις εταιρείες τους, συμμετέχουν όμως και με τις δικές τους αντιδράσεις και επιλογές, οι οποίες, προφανώς, απέχουν πολύ από αυτά που εντέλλεται η θεωρία του μάνατζμεντ περί αντιμετώπισης ανταγωνιστικών απειλών. Εντέλλεται δηλαδή να γίνονται εκτενείς αναλύσεις για πιθανές κινήσεις και αντιδράσεις σε όλο το ανταγωνιστικό τοπίο, να γίνεται εκτίμηση πιθανών αντιδράσεων και περίπλοκες οικονομικές μετρήσεις. Αυτό που λένε όμως οι εν ενεργεία μάνατζερ της έρευνας είναι ότι τα αποτελέσματα που επιτυγχάνουν με τις προσεγγίσεις που επιλέγουν «έστω και αν δεν είναι ιδιαιτέρως ενεργητικές», τους ικανοποιούν.

Επισημαίνεται, λοιπόν, ότι σε αντίθεση με αυτά που λένε οι θεωρίες «ο κόσμος στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο απλός. Η μία στις δύο εταιρείες δεν εξετάζουν παρά έναν μόνο «γύρο» αντίδρασης από οιονδήποτε ανταγωνιστή τους. Ενα σημαντικό ποσοστό εταιρειών βασίζεται στη διαίσθηση προκειμένου να αποφασίσει για το πώς θα αντιδράσει. Συμβαίνει, μάλιστα, οι εταιρείες τις περισσότερες φορές να αντιδρούν με αυτό που εκείνη τη δεδομένη στιγμή εμφανίζεται ως προφανές. Για παράδειγμα, στη μείωση των τιμών του ανταγωνιστή απαντούν με τον ίδιο τρόπο - μια ενέργεια που, ωστόσο, δεν “χτυπά” την αγορά παρά μόνο αφού ο ανταγωνιστής έχει ήδη συμπληρώσει έναν είτε δύο κύκλους πωλήσεων».

Σάββατο 7 Αυγούστου 2010

Το δέσιμο με τον πελάτη, πιο σημαντικό από την ικανοποίηση

Tου Νικόλαου Παπαβασιλείου*

Σε περιόδους οικονομικής κρίσης, η αφοσίωση και το δέσιμο με τον πελάτη αποτελούν σημαντικούς παράγοντες επιτυχίας. Το μακροπρόθεσμο δέσιμο με τον πελάτη συνιστάται ιδιαίτερα, γιατί τις περισσότερες φορές είναι πιο δαπανηρό να αποκτήσεις έναν πελάτη απ’ ό, τι να διατηρήσεις έναν υφιστάμενο πελάτη. Ωστόσο, όπως και πριν, η τακτική του δεσίματος με τον πελάτη εστιάζεται συχνά ακόμη στην αύξηση της ικανοποίησης του πελάτη, γιατί υποτίθεται γενικώς ότι οι ευχαριστημένοι πελάτες είναι επίσης πιστοί πελάτες. Ομως, η ικανοποίηση του πελάτη δεν έχει τη σημασία του δεσίματος με τον πελάτη, στην οποία συχνά αυτή η σπουδαιότητα αποδίδεται, αφού και πολύ ικανοποιημένοι πελάτες εγκαταλείπουν συχνά την επιχείρηση.

Στο πλαίσιο της αλυσίδας ικανοποίηση του πελάτη–δέσιμο με τον πελάτη, πολλοί είναι οι πιθανοί παράγοντες που την επηρεάζουν από την πλευρά του πελάτη. Αυτοί οι παράγοντες βρίσκονται στην επιθυμία για αλλαγή ή άνεση. Η έννοια του «Variety Seeking», δηλαδή η εσωτερικά υποκινούμενη επιθυμία του καταναλωτή για αλλαγή, δεν πηγάζει μόνο από το γεγονός ότι ο καταναλωτής αλλάζει την επιχείρηση λόγω μεταβαλλόμενων προτιμήσεων, αλλά από το γεγονός ότι η αλλαγή προσφέρει σ’ αυτόν μια χρησιμότητα. Ο καταναλωτής επιδιώκει να αποφεύγει την ανία στην απόφαση αγοράς, επιλέγοντας μια νέα μάρκα ή έναν άλλο προμηθευτή. Αυτό εξηγεί, γιατί, στον κλάδο των αυτοκινήτων πελάτες, οι οποίοι πριν ήταν πάρα πολύ ευχαριστημένοι με την επιχείρηση, λίγο χρόνο αργότερα αλλάζουν την επιχείρηση. Πολλές φορές οι καταναλωτές έχουν για πολλά χρόνια το ίδιο αυτοκίνητο, αλλά με την πάροδο του χρόνου γεννάται η επιθυμία να δοκιμάσουν ένα νέο αυτοκίνητο, γεγονός το οποίο συνδέεται με την αλλαγή μάρκας. Η ανάγκη για αλλαγή είναι ακόμη πιο δυνατή στους κλάδους της μόδας, του τουρισμού και της εστίασης.

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Ολιγοπώλια και ανταγωνισμός

Του Γιαννου B. Mπενοπουλου*

Η οικονομική θεωρία είναι σαφής. Σε μία αγορά όπου ο ανταγωνισμός θα λειτουργούσε τέλεια, σε όποιον τομέα παρουσιάζονταν κέρδη, νέοι παίκτες θα εισέρχονταν ρίχνοντας τις τιμές, μέχρι του σημείου που τα κέρδη να μηδενιστούν. Η πραγματικότητα στις ελεύθερες αγορές έχει ανάλογη τάση. Κέρδη διατηρούνται μόνο σε συνθήκες μονοπωλίου ή ολιγοπωλίου.

Κάθε μέρα, σε όλες τις ελεύθερες αγορές, οι εμπορικές διευθύνσεις των επιχειρήσεων ή κάποιοι εμπνευσμένοι επιχειρηματίες προσπαθούν να βρουν τρόπους να καινοτομήσουν και να διαφοροποιήσουν τα προϊόντα τους, ώστε να δημιουργήσουν, έστω και προσωρινά, ένα μονοπώλιο για να επιτύχουν κέρδη.

Το ενδιαφέρον του συστήματος όμως είναι στο «προσωρινά». Κάθε επιτυχημένη διαφοροποίηση γίνεται γρήγορα αντικείμενο μίμησης ή αντιγραφής, δημιουργείται έτσι ανταγωνισμός οι τιμές πέφτουν και τα κέρδη μειώνονται. Οσο πιο γρήγορα τα αντανακλαστικά των παικτών της αγοράς, τόσο γρηγορότερα αποκαθίσταται ο ανταγωνισμός.

Επομένως, οτιδήποτε συμβάλλει στη λειτουργία γρήγορων επιχειρηματικών αντανακλαστικών (μόρφωση, πρόσβαση στην πληροφορία, υποδομές, πρόσβαση σε κεφάλαια κ.λπ.) ή στην εξάλειψη εμποδίων (ευκολία αδειοδότησης, σαφείς, απλοί και εφαρμόσιμοι κανόνες, μηδενικό κόστος εισόδου κ.λπ.) συμβάλλει τελικά στη γρήγορη αποκατάσταση του ανταγωνισμού προς όφελος των καταναλωτών. Από την άλλη, όταν οι συνθήκες δεν επιτρέπουν την αποκατάσταση του ανταγωνισμού, οι τιμές παραμένουν υψηλές και τα κέρδη διατηρούνται. Τέτοιες περιπτώσεις είναι τα φυσικά μονοπώλια, τα μονοπώλια που δημιουργούνται από ευρεσιτεχνίες και πνευματικά δικαιώματα, οι κλάδοι με ακριβές ή σύνθετες υποδομές δικτύων και άλλα. Προφανώς, υπάρχουν και οι περιπτώσεις των ολιγοπωλίων που διαμορφώνονται και διατηρούνται με κρατική παρέμβαση.

Το κράτος έχει λόγους να εμποδίζει την αποκατάσταση του ανταγωνισμού, έχει λόγους να προστατεύει τα κέρδη κάποιου κλάδου, όταν θέλει να δώσει κίνητρα για επενδύσεις σε έναν τομέα που, χωρίς προστασία κερδών για κάποιο διάστημα, κανείς δεν θα επένδυε. Οσο κι αν φαίνεται οξύμωρο, αυτό γίνεται εις βάρος των καταναλωτών, αλλά μακροπρόθεσμα υπέρ του κοινωνικού συνόλου. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τα κλειστά επαγγέλματα.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...