Ο Γιώργος Κετσιακίδης ασχολείται με την ανάπτυξη 3D γραφικών για ηλεκτρονικά παιχνίδια. Εδώ και μερικά χρόνια συνεργάζεται με την εταιρεία Playcompass Entertainment, η οποία ειδικεύεται στον σχεδιασμό και στην ανάπτυξη εφαρμογών για φορητές συσκευές: «Η συνεργασία μας στηρίζεται κατά βάση σε δύο επίπεδα: το πρώτο είναι η ανάπτυξη 3D γραφικών για ηλεκτρονικά παιχνίδια, όπως για παράδειγμα το Nebulocity, στο οποίο είχα πρωταρχικό λόγο στον σχεδιασμό των γραφικών. Το 2008 η Playcompass βραβεύτηκε με δύο πρώτα βραβεία στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό σοβαρών παιχνιδιών τού προγράμματος LUDUS. Το ένα ήταν το Nebulosity και το άλλο το Ladybug's Box. Κατά καιρούς, έχω κάνει και αρκετά διαφημιστικά σποτάκια για διάφορα παιχνίδια τους, όπως το Touch and match και το πολύ δημοφιλές παιχνίδι iSouvlaki.
.»Το δεύτερο επίπεδο συνεργασίας μου με την εταιρεία έχει να κάνει με το κομμάτι της διαδραστικής τηλεόρασης, που αποτελεί τομέα εξειδίκευσης τής Playcompass. Τον προηγούμενο χρόνο δουλέψαμε σ’ ένα πρωτοποριακό project, το οποίο θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2014, για την πλατφόρμα iOS», εξηγεί, μιλώντας στη «ΜτΚ», ο κ. Κετσιακίδης.
ΨΗΦΙΑΚΗ... ΕΛΠΙΔΑ
Παρότι στην Ελλάδα γίνονται αξιόλογες προσπάθειες για τη δημιουργία λογισμικού, «ο τομέας των ηλεκτρονικών παιχνιδιών στην Ελλάδα δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος, καθώς το ελληνικό κοινό είναι αρκετά μικρό και δεν μπορεί να στηρίξει από μόνο του πρωτοβουλίες του χώρου», όπως εκτιμά ο κ. Κετσιακίδης. Παρά ταύτα, η Playcompass έχει βγάλει κατά καιρούς παιχνίδια που απευθύνονται μόνο στο ελληνικό ή μόνο στο διεθνές κοινό. Ήδη, αποτελεί έναν από τους κορυφαίους σχεδιαστές παιχνιδιών για φορητές συσκευές στην Ελλάδα, ενώ σε δύο εβδομάδες θα κυκλοφορήσει το παιχνίδι Sugar Roll, το οποίο θα διανέμεται από έναν από τους μεγαλύτερους διανομείς ηλεκτρονικών παιχνιδιών παγκοσμίως, με τις ελπίδες για ικανό αριθμό downloads να είναι πολλές. Το παιχνίδι σχεδιάστηκε για την πλατφόρμα iOS -και, συγκεκριμένα, για το iPhone.
ΑΡΙΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΜΕΙΩΜΕΝΕΣ ΑΠΟΛΑΒΕΣ...
Σε ό,τι αφορά τις οικονομικές απολαβές που μπορεί να προσφέρει η αυταπασχόληση στον συγκεκριμένο χώρο, ο κ. Κετσιακίδης διευκρινίζει ότι, για το μέγεθος της δουλειάς, δεν είναι και πολύ μεγάλες: «Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είναι σημαντικό για κάποιον που βρίσκεται στον χώρο να αγαπά πραγματικά αυτό που κάνει», υποστηρίζει. «Αν δεν σου αρέσει αυτού του είδους η δουλειά, καλύτερα να ψάξεις κάτι άλλο. Ο προγραμματισμός δεν είναι κάτι που μπορούν να κάνουν όλοι -και είναι ακόμη λιγότεροι εκείνοι που μπορούν να το κάνουν καλά. Αν δεν σου αρέσει πραγματικά το αντικείμενο, σίγουρα θα αποτύχεις. Το ίδιο ισχύει και για το games design...Βέβαια, γι’ αυτούς που πραγματικά γνωρίζουν το αντικείμενο υπάρχουν αρκετές δουλειές στο εξωτερικό, όπου δεν τους νοιάζει τόσο το πτυχίο όσο το portfolio. Κάτι θα ξέρουν...».
«ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ» ΕΡΓΑΣΙΑ
Ο Α.Κ. (ο οποίος προτίμησε να μιλήσει στη «ΜτΚ» υπό καθεστώς ανωνυμίας) εργάζεται ως freelancer τα τελευταία δύο χρόνια, ύστερα από επίμονες, ωστόσο μάταιες προσπάθειες να βρει μια θέση εργασίας στο αντικείμενο των σπουδών του: τον τομέα της πληροφορικής.
«Σε ποσοστό 80% σχεδιάζω hardware -συστήματα τηλεμετρίας, κρυπτογράφησης και αρχιτεκτονικές με FPGAs-, ενώ σε ένα 20% ασχολούμαι με software, κυρίως firmware και drivers και όχι κάτι που θα ‘τρέξεις’ ως εφαρμογή στον υπολογιστή σου. Ξεκίνησα παρακολουθώντας ιστοσελίδες που προσφέρουν τη δυνατότητα freelancing: εκεί, επιχειρήσεις απ’ όλο τον κόσμο αναρτούν τις προσφερόμενες θέσεις, περιγράφοντας τα χαρακτηριστικά και τις προϋποθέσεις που τις συνοδεύουν, καθώς και τα χρήματα που είναι σε θέση να προσφέρουν. Στη συνέχεια, έχοντας αποδείξει την αξία της δουλειάς μου και με καλή φήμη, πλέον, στον χώρο, φτάνω σ’ ένα επίπεδο όπου οι ίδιες οι επιχειρήσεις είναι εκείνες που έρχονται σε επαφή μαζί μου, για να αναλάβω τις προσφερόμενες κάθε φορά εργασίες. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, επειδή γλιτώνεις τη διαδικασία και τα fees τού freelancer. Τα projects δεν απευθύνονται μόνο σε ιδιώτες, αλλά και σε εταιρείες. Μάλιστα, σε ποσοστό 90% οι πελάτες μου προέρχονται από το εξωτερικό -ένα 60% από την Ευρώπη, ένα 30% από τις Ηνωμένες Πολιτείες κι ένα 10% από Ασία», εξηγεί ο Α.Κ., μιλώντας στη «ΜτΚ».
ΤΟ «ΑΣΑΝΣΕΡ» ΤΩΝ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΚΑΙ ΤΑ… ΚΑΨΟΝΙΑ
Τα έσοδα, όπως εξηγεί ο Α.Κ., είναι «ανάλογα με κάθε project, αλλά και με το πόσα projects αναλαμβάνεις να κάνεις ανά μήνα. Κάποια απ’ αυτά μπορούν να διαρκέσουν μέχρι και 2-3 μήνες, οπότε θα πληρωθείς στο τέλος. Τα χρήματα που μπορείς να κερδίσεις ξεκινούν από τα 300 ευρώ και φθάνουν τα 1.200 ευρώ τον μήνα -γι’ αυτά που έχω κάνει έως τώρα, τουλάχιστον. Φυσικά, στην αρχή το εισόδημα είναι ελάχιστο, αφού ουδείς σε εμπιστεύεται για το project του -κι αν σε εμπιστευτούν, σου δίνουν κάτι πολύ μικρό, με ελάχιστα έσοδα.
»Το πρόβλημα για κάποιον που κάνει κυρίως hardware, σαν κι εμένα, είναι ο εξοπλισμός που θα χρειαστεί να έχεις διαθέσιμο στο σπίτι σου. Πρόκειται για έναν ακριβό, τις περισσότερες φορές, εξοπλισμό, τον οποίον ωστόσο θα χρειαστεί να αγοράσεις μία φορά. Τέτοια προβλήματα δεν έχει κάποιος που απλώς γράφει software από το σπίτι του, αφού ένας ‘κανονικός’ υπολογιστής είναι υπεραρκετός... Κατά τα άλλα, η δουλειά είναι λίγο πολύ όπως μια κανονική δουλειά, με μικρές διαφορές, όπως αυτές του ωραρίου και της φυσικής παρουσίας. Από την άλλη, δεν είναι λίγες οι φορές που θα χρειαστεί να σου πουν να αλλάξεις ή να προσθέσεις κάτι την τελευταία στιγμή -με τα ίδια χρήματα, ωστόσο. Κάτι που σημαίνει αρκετές επιπλέον ώρες πάνω από τον υπολογιστή, χωρίς όμως κάποια επιπλέον χρηματική απολαβή...».
Πηγή: Μακεδονία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου